หมดเวลาสนุกแล้วสิ วันที่ 9 พ.ค. 53 ต้องกลับไทยแล้ว ตื่นแต่ตี 3 มองหน้าต่าง มองนาฬิกา มองหน้าต่างแล้วก็มองนาฬิกาอีก นาฬิกาไม่เสีย งั้นแสดงว่าที่นี่เช้าเร็วเกินไปสินะ (จะเช้าเร็วเกินไปแล้ว ตี 3 เหมือนกำลังจะรุ่งสางบ้านเรา) อาบน้ำแต่งตัวเวฟข้างกล่องที่ซื้อจากคุณป้าใจดีเมื่อวาน ข้าวกล่องที่อิ่มและราคาถูกมาก กล่องละ 262 เยน สองกล่องคิด 525 เยน มีลูกอมแถมมาให้ 4 เม็ด
ข้าวแล้วก็ต้องมีน้ำสิ แต่เราไม่ดื่นน้ำธรรมดา เมื่อวานแวะซื้อไว้แล้ว นมกล้วยหอม ราคาไม่ถึง 100 เยน ถูกและอร่อยมาก (ลูกอมด้านหลังคือของแถมจากร้านข้าว อร่อยนะ)
สำรวจห้องก่อน เรียบร้อย พร้อมออกเดินทาง ขามามี 2 กระเป๋าเดินทาง 1 กระเป๋าเป้ 1 กระเป๋าโน๊ตบุ๊ค ขากลับเพิ่มกระเป๋าใส่ของที่ฝากซื้ออีก 1 ใบ (ค่ากระเป๋าน่าจะ 1500 เยนถ้าจำไม่ผิด)
กลับด้วยรถไฟเคย์เซย์เหมือนเดิม มาถึงเช้ามาก มีคนรอแค่ 1-2 คนเอง นั่งหลับๆ ตื่นๆ แปปเดียวก็ถึงสนามบินแล้ว ตอนออกจากห้องตี 4 กว่าๆ ตกใจมาก นึกว่า 7 โมงเช้า จะเช้าเร็วไปไหน ดูเวลาที่ตั๋วรถไฟสิ ตี 5 ครึ่ง สว่างซะ = ="
มาถึงแต่เช้า คนไม่เยอะมาก เคาเตอร์เช็คอินเพิ่งเปิด ก็รีบเอากระเป๋าไปโหลดเลย ข้าพเจ้าง่วงมาก จะหาที่นั่งหลับนก ฮ่าๆๆ แต่ต้องเดินไปที่เกจอีกไกลพอควร (ขากลับกระเป๋าหนักเกิน 20 โลทั้งสองใบ แต่เค้าก็ให้ผ่าน)
นั่งรอซักพักก็เรียกผู้โดยสารขึ้นเครื่อง ขึ้นแล้วเราก็หลับทันที เครื่องเทคออฟตอนไหนไม่รู้สึกเลย มารู้ตัวคือ เครื่องกำลังไต่ระดับ พยายามบอกตัวเองว่าอย่าหลับๆ แต่ไม่ไหวจริงๆ (คำเตือน ขณะเครื่องขึ้น-ลง เพื่อความปลอดภัยอย่าหลับนะ เพื่อเตรียมพร้อมรับมือหากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน) มาตื่นตอนเค้ากำลังจะแจกข้าวสาย กินเสร็จก็หลับต่อ
เปลี่ยนเครื่องที่ไต้หวัน แล้วก็หลับต่อ (ก็ตื่นเช้าเกินนี่นา ฮ่าๆ)
ถึงไทยแล้ว สนามบินสุวรรณภูมิ เย้ จบทริปด้วยความสนุกและเหนื่อย (ขนาดหลับทั้งวัน)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น