กลับมาแล้วจากทริปล่าสุด ญี่ปุ่นรอบที่ 3 คราวนี้ไปกับแม่ ด้วยสายการบินเดลต้าแอร์ไลน์ เที่ยวบินที่ DL284 ด้วยเครื่อง Airbus A330-300 ออกเดินทางจากประเทศไทย วันที่ 27 กันยายน 2554 เวลา 5:40 น. ถึงนาริตะเวลา 14.20 น.
ออกจากบ้านตั้งแต่ตี 1นิดๆ เพราะฝนตกเลยกลัวว่ารถจะติด กับฝนตกหนักระหว่างทาง ตี 2 นิดๆ ก็ถึงสุวรรณภูมิแล้วอะ เร็วไปมั๊ย ฮ่าๆ เดินเล่นซักหน่อย ดูอัตราแลกเปลี่ยนเพื่อแลกเงินเพิ่ม ตาเหลือกเลย แพงไปไหนเนี่ย 41.62
เดินไปที่เคาเตอร์ เพื่อเตรียมเช็คอิน ทรงพระเจริญ...
พระบรมสารีริกธาตุ ไหว้ๆ ถ่ายรูปๆ (ดอกไม้สวยถูกใจมากๆ)
ครั้งนี้เดลต้าแอร์ไลน์เปิดให้เช็คอินเร็วมาก ถามเจ้นหน้าที่เค้าว่าคนเยอะ เดี๋ยวเช็คอินไม่ทัน เลยเปิดเร็ว ขั้นตอนเยอะมาก ตอนแรกจะมีเจ้าหน้าที่ถามว่ากระเป๋าไหนถือขึ้นเครื่อง แล้วก็จะเอาสติ๊กเกอร์สีแดงมาแปะที่หูกระเป๋า แล้วก็ให้สติ๊กเกอร์สัญลักษณ์เดลต้าสีน้ำเงินมาแปะที่อกเสื้อด้านขวา (อันนี้ระบุมาเลยนะว่าต้องแบบนี้) แล้วถึงจะต่อแถวรอเช็คอิน โดยเครื่องคีออสกับเคาเตอร์ปกติ
ได้มาแล้วบอร์ดดิ้งพาส เป็นกระดาษแบบกระดาษแฟ็กซ์อะ บางๆ พร้อมจะปลิวตามลม (ใบนี้ของแม่ มีอาหารพิเศษทั้งไปและกลับ)
เช็คอินเรียบร้อย ก็ได้ใบตม.ยาวๆ มาให้กรอก ส่วนหนึ่งเป็นขาเข้า อีกส่วนขาออก ยาวจนพับครึ่งแบบนี้ได้เลย (มีด้านหลังด้วยนะ แต่สำหรับต่างชาติ คนไทยไม่ต้องกรอก)
กรอกข้อมูลให้เรียบร้อยทั้งขาเข้า ขาออก เวลากลับเข้าไทยจะได้ไม่ต้องกรอกอีก ไปผ่านด่านตม.กันเถอะ กะว่าตอนเช้าคนเดินทางเยอะ ตม.ต้องแน่นแน่ๆ ที่ไหนได้ โล่งมาก ถามเจ้าหน้าที่ตม. เค้าว่าตอนนี้ยังโล่ง อีกครึ่งชั่วโมงคนจะเต็มแน่นอน (จขบ.ทักทุกคนค่ะ ว่างจัดถ้าคุยได้ก็คุยหมดอะ ฮ่าๆ) ผ่ามตม.มาก็โล่งไม่มีคนเช่นกัน
ยังไม่ตี 4 เลย เดินเล่นเถอะแม่ ไปถ่ายรูปกับไฮไลท์กันเถอะ เดี๋ยวเค้าว่ามาไม่ถึงสุวรรณภูมิ (คนโล่งมาก ช๊อบชอบ)
เดินไปเดินมาจนเบื่อ ดูตารางเวลาดีกว่า นาริตะๆ เดลต้าๆ ประตู F6
เดลต้ายังไม่เปิดให้เข้าไปนั่งเล่น เลยต้องนั่งรออยู่ด้านนอก ลงไปในเกทไม่ได้ เข้าห้องน้ำก็ไม่ได้ เลยไปเข้าห้องน้ำของเกต F2 แทน เจอคอมที่เล่นไม่ได้ด้วย
กลับมานั่งรอนอนรอ เล่มเกมรอชั่วโมงกว่า ก็เปิดให้เข้าแถวตรวจร่างกาย แยกชายหญิง ตบตามตัวว่ามีอะไรแปลกๆ เข้าไปหรือเปล่า ดูกระเป๋าว่าใส่วัตถุอันตรายหรือเปล่า ตรงนี้ไม่มีรูปถ่ายนะ เค้าห้ามถ่าย หลังจากตรวจร่างกายเสร็จแล้ว ก็ตรวจบอร์ดดิ้งพาส รอขึ้นเครื่อง ลำนี้แหล่ะๆ
เดินเข้างวงช้างแล้ว รอมานาน ง่วงก็ง่วง หิวก็หิว จะได้กินและนอนแล้ว
ในเครื่องสภาพโทรมกว่าที่คิดนะเนี่ย 555 เก่ากว่าสายการบินอื่นๆ ที่เคยนั่งเลยแหะ ที่นั่งจัดเป็น 2-3-2
เจอที่นั่งแล้ว ด้านนอกฝนยังตกอยู่เลย จอดข้างหางแดงซะด้วย
แม้ที่นั่งจะดูเก่าๆ แต่ทุกที่นั่งก็มี PTV นะ ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกมตามสบายเลย
เครื่องเทคออฟได้ 1 ชั่วโมงกว่าๆ ก็ได้เวลาอาหารแล้ว ของแม่อาหารพิเศษ เป็นอาหารเจ ได้ก่อนใครเลย)
ส่วนของจขบ. ก็ต้องรอต่อไป นั่งดูวิวไปเรื่อยๆ รอแล้วกัน
ดูจากแผนที่บนจอ PTV ออกจากเวียดนามแล้วสินะ
และแล้วก็ได้เวลาหม่ำ いただきますすすすす
อิ่มแล้วกด PTV ดูเล่นซักแปป ไม่เห็นมีอะไรน่าดูเลย เตรียมตัวนอนดีกว่า
กำลังเริ่มเคลิ้มๆ จะหลับ เคบินก็แจกเจ้าสองใบนี้ กรอกข้อมูลก่อนนอนก็ได้งิ แนวตั้งสำหรับผ่านศุลกากร แนวนอนสำหรับตม.
กรอกเสร็จเราก็หลับกันเถอะ ตื่นมาถึงไหนแล้วเนี่ย อ้อ เลยเกาะโอกินาว่ามาแล้วนี่เอง เมฆเยอะจริงๆ
อิชั้นจะเห็นฟูจิยาม่ามั๊ยเนี่ย ฟูจิซังๆๆ
และแล้วก็ได้เวลาของว่าง ลั้นลาๆ กินๆๆ ของแม่ก็มาก่อนอีกแล้ว เห็นแบบนี้ก็ไม่มีเนื้อนะคะ
อันนี้ของเดี๊ยนเองนะเคอะ ชีส แฮม >//<
เนื่องจากเพิ่งตื่น ขอน้ำดื่มเยอะๆ เลยนะ กระหายมากมาย
อิ่มแล้วก็ลุ้นฟูจิซังต่อ เมฆลดปริมาณลงหน่อยสิ อีกไม่ถึงชั่วโมงก็ถึงนาริตะแล้วน้า
เครื่องบินสวนกัน หายากนะเนี่ย กว่าจะซูมก็บินไปไกลแล้ว เลยได้มาแค่รูปเดียวเอง
เหมือนเมฆจะลดลงแล้ว ตื่นเต้นๆ ฟูจิซังมาหรือยังน้า
ชอบถ่ายปีกเครื่องบินจริงๆ สวยมากเลยน้า
และแล้วก็โอ๊ะ อะไรอยู่ไกลลิบๆ นั่นนะ ฟูจิยาม่าใช่มั๊ย
ต้องซูมๆๆๆ ดี๊ด๊ามาก ฟูจิซัง ฟูจิซัง ฟูจิซัง บันไซ บันไซ บันไซ
แปปเดียวเมฆมาบังแล้ว เร็วไปมั๊ยอ่า....
เมฆเยอะ สลับตลอดเลย เดี๋ยวเห็นเดี๋ยวไม่เห็น แต่แล้วก็กลับมาเห็นจนได้
และแล้วเครื่องลงจอดอย่างเรียบร้อย ถึงแล้วญี่ปุ่น
มากับลำนี้นะคะ ขอบคุณมากที่ให้โดยสารมา ขอบคุณกัปตัน เคบิน ที่บริการอย่างดี (แม้เครื่องจะตกหลุมอากาศเพิ่มความตื่นเต้นให้ผู้โดยสารนิดหน่อยก็เถอะ)
ขอแบ่งที่เหลือไปพาร์ท 2 แล้วกันนะ รูปเยอะเกินไม่พอแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น